Zapomoga podstawowa (grunnstønad)

Kto może otrzymać zapomogę podstawową?

Prawo do tej zapomogi może pojawić się wraz z koniecznością poniesienia pewnych kosztów związanych z chorobą, wypadkiem lub niepełnosprawnością. Pod pojęciem "koszty dodatkowe" (norw. ekstrautgifter) rozumie się koszty, których osoby zdrowe nie muszą ponosić. Zapomoga podstawowa nie jest przyznawana na pokrycie wydatków jednorazowych, ale takich, które się powtarzają przez dłuższy czas.

Na pokrycie jakich wydatków może zostać przyznana zapomoga podstawowa?

Można ubiegać się o pokrycie bądź dofinansowanie następujących kosztów:

• utrzymanie technicznych środków/urządzeń pomocowych

• transport (w tym np. eksploatacja samochodu przystosowanego do przewozu niepełnosprawnych)

• koszty psa-przewodnika

• utrzymanie telefonu tekstowego, a w szczególnych przypadkach również zwykłego telefonu

• protezy, opatrunki usztywniające, gips itp.

• zwiększone koszty na wyżywienie z powodu konieczności stosowania specjalistycznej diety, przy czym konieczność zastosowania takiej diety w terapii danego schorzenia musi zostać naukowo udokumentowana, musi też być ogólnie akceptowaną praktyką medyczną. Stosowana dieta musi służyć zwalczaniu/ograniczaniu choroby, na którą cierpi pacjent.

• koszty związane z szybszym zużywaniem się odzieży i pościeli.

Koszty związane z transportem nie zostaną pokryte w ramach zapomogi podstawowej, jeśli sprawność ruchowa uległa ograniczeniu po ukończeniu przez daną osobę 70 lat. Poprzez "transport dodatkowy" rozumie się konieczność korzystania z innego, droższego środka transportu, niż inne osoby mieszkające w danej okolicy. Poza wymienionymi tutaj zastrzeżeniami, nie ma żadnych granic wiekowych jak chodzi o możliwość ubiegania się o i otrzymania zapomogi podstawowej.

Koszty dodatkowe związane ze zużywaniem się odzieży i pościeli obejmują również obuwie. Koszty, o jakich mowa w tym punkcie, muszą powstawać albo na skutek konieczności bardzo częstego prania (np. gdy, brzydko mówiąc, osoba chora robi pod siebie itp.) lub kiedy sam sposób użytkowania danej rzeczy przez osobę chorą lub niepełnosprawną sprawia, że szybko się ona niszczy.

Zapomoga podstawowa nie jest przyznawana na zakup protez, opatrunków, usztywniaczy itp., ale na pokrycie wydatków związanych z użytkowaniem tychże.

Zapomoga podstawowa - stawki

Zapomoga podstawowa przyznawana jest według sześciu stawek. Koszty dodatkowe, ponoszone przez osobę ubiegającą się o zapomogę, muszą stanowić równowartość co najmniej pierwszej (najniższej) stawki.

Specjalne uwagi na temat zwiększonych kosztów wyżywienia

Wszystkie wnioski o zapomogę podstawową z tego tytułu są rozpatrywane indywidualnie. Pewne zdiagnozowane schorzenia, takie jak na przykład celiaklia, fenyloketonuria, czy mukowiscydoza, uprawniają do otrzymania zapomogi podstawowej według ustalonych stawek, bez konieczności przedstawiania szczegółowej dokumentacji poniesionych kosztów dodatkowych. W przypadku zdiagnozowania innych chorób wiążących się z nietolerancją na przyjmowanie pewnych rodzajów pokarmów, koszty dodatkowe i kwestia ich refundacji będą musiały zostać rozpatrzone osobno dla każdego przypadku.

Okólnik NAV-u, zawierający m.in. stawki zapomogi w przypadku niektórych schorzeń wymagających zastosowania specjalnej diety, a także zasady ogólne przyznawania zapomóg można znaleźć tutaj.

Zapomoga pomocnicza (hjelpestønad)

Zapomoga pomocnicza może zostać przyznana osobom, mającym szczególne potrzeby w zakresie pielęgnacji i dozoru z powodu choroby, wypadku/kalectwa lub niepełnosprawności wrodzonej.

Warunkiem jej uzyskania jest to, że ktoś (osoba prywatna, nie instytucja publiczna) sprawuje opiekę nad daną osobą lub też, że przyznanie zapomogi sprawi, że dana osoba będzie mogła zorganizować sobie kogoś takiego do pomocy. Kiedy NAV będzie rozpatrywał podanie o zapomogę pomocniczą, będzie kłaść również nacisk na potrzebę stymulowania i nauczania osoby chorej i ćwiczenia z osobą chorą w jej własnym domu.

Kiedy można mówić o szczególnej potrzebie w zakresie pielęgnacji i dozoru?

• Kiedy dana osoba nie jest w stanie radzić sobie samodzielnie bez pomocy/dozoru, zarówno w domu, jak i poza nim, w dzień i w nocy.

• Kiedy dana osoba potrzebuje pomocy przy ubieraniu się, dbaniu o higienę i przy jedzeniu.

Co oznacza określenie opieka prywatna (norw. privat pleieforhold)?

Oznacza to, że opiekę/nadzór sprawuje osoba prywatna, na przykład:

• współmałżonek

• dzieci

• rodzice

• inni krewni

• sąsiedzi lub inne osoby

Jak ubiegać się o zapomogę?

O zapomogę pomocniczą należy występować pisemnie, składając podanie na formularzu NAV 06-04.04 ”Krav om hjelpestønad" ("Podanie o zapomogę pomocniczą"). Formularz można znaleźć na stronie internetowej NAV (www.nav.no). Następnie trzeba przygotować podanie i załączniki zgodnie z podaną tam instrukcją.

Jest bardzo ważne, by podkreślić w podaniu fakt, że korzysta się z opieki zorganizowanej w prywatnym zakresie lub że przyznanie zapomogi pozwoli na jej zorganizowanie.

Na jaką kwotę zapomogi można liczyć?

Wydatki muszą odpowiadać przynajmniej stawce 1. zwykłej zapomogi pomocniczej.

Stawka ta na rok 2012 wynosi 13 572 koron rocznie/ 1 131 koron miesięcznie.

Ograniczenia

Zapomoga pomocnicza nie służy do pokrywania wydatków związanych z opieką, które są pokrywane przez inne świadczenia publiczne, np. kosztów pielęgniarki środowiskowej przychodzącej do chorego do domu, nawet jeśli za te inne usługi trzeba zapłacić wkład własny. Jeśli jednak potrzebuje się takiej pomocy, a nie ma się środków na jej opłacenie, w drodze wyjątku można dostać zapomogę pomocniczą również na ten cel. Warunkiem jest to, żeby po wypłacie świadczenia pomoc została zorganizowana.

Kiedy wypłacane są pieniądze?

Zapomoga pomocnicza jest świadczeniem wolnym od podatku i jest wypłacana raz w miesiącu.

Informowanie o zmianach

Jeśli w sytuacji danej osoby nastąpiły zmiany, które mogą mieć znaczenia dla prawa do świadczenia, należy jak najszybciej powiadomić o nich swoje biuro NAV.

Zapomoga pomocnicza - stawki

Podane poniżej stawki dotyczą roku 2012.

Nowe stawki wchodzą zazwyczaj w życie 1. stycznia każdego roku.

Obecnie mamy właściwie tylko jedną stawkę zapomogi pomocniczej. W roku 2012 wynosi ona 13 572 koron rocznie/ 1 131 koron miesięcznie.

Źródło: NAV

Reklama