Życie w Norwegii
Kiedy potrzebujemy tłumacza
5
Nie wszyscy za granicą posługują się językiem kraju, w którym przebywają oraz mają dokumenty w wymaganym przez urzędy języku. Taka sytuacja wymaga pomocy tłumacza.
W Norwegii jest kilka rodzajów tłumaczy, z których możemy korzystać - tolk (nor. tłumacz ustny) oraz overstetter (nor. tłumacz pisemny) i statsautorisert translatør (nor. tłumacz przysięgły).
Różnicą między zwykłym tłumaczem, a tłumaczem przysięgłym jest taka, że tłumacz przysięgły posiada uprawnienia państwowe do wykonywania tłumaczeń oficjalnych dokumentów. Tłumaczenie wykonane przez zwykłego tłumacza może nie zostać uznane w urzędzie za ważne.
Tłumacze są objęci tajemnicą zawodową. Nie mogą przekazywać osobom postronnym informacji uzyskanych podczas zlecenia.
Usługi tłumacza ustnego
W Norwegii mamy konstytucyjne prawo do tłumacza ustnego w przypadku znaczącej bariery językowej. O wykorzystaniu tłumacza ustnego decyduje urzędnik państwowy.
Wykorzystanie tłumacza ustnego może być konieczne, gdyż urzędnicy państwowi mają obowiązek poinformowania nas o świadczeniach i decyzjach jakie są podejmowane. Muszą być również w stanie uzyskać od nas informacje niezbędne do podjęcia decyzji w określonej sprawie.
Obowiązek informowania, dawania porad oraz wysłuchania strony jest zawarty w prawie norweskim, między innymi: w sprawach administracyjnych, sądowych, prawach człowieka, prawach pacjenta oraz personelu usług zdrowotnych. Oznacza to, że możemy otrzymać pomoc tłumacza ustnego w urzędach państwowych, sądach, podczas wizyty u lekarza, na policji itp.
pixabay.com
Urzędy/instytucje państwowe powinny zamówić i opłacić tłumacza w sytuacji, gdy jego pomoc jest potrzebna. Jednak naszym obowiązkiem jest odpowiednio wczesne poinformowanie urzędu/instytucji o takiej potrzebie. Musimy poinformować o języku, w jakim ma się odbywać tłumaczenie. Trzeba uzbroić się w cierpliwość - organizowanie tego typu usług może zająć trochę czasu. W razie gdy nie mamy możliwości przyjścia na umówione spotkanie, należy powiadomić urząd o zaistniałej sytuacji, aby urząd mógł anulować usługi tłumacza.
Tłumacze ustni w Norwegii dzielą się na kategorie kwalifikacji 1-5. Tłumacze mający kategorię 1 są tłumaczami przysięgłymi i wykształconymi pod kątem tłumaczeń ustnych. Poziom 5 oznacza kogoś, kto dopiero przeszedł kursy tłumacza i nie ma autoryzacji państwowej/wymaganego wykształcenia.
Gdy potrzebujemy tłumacza ustnego, nie możemy korzystać z pomocy rodziny/znajomych, gdyż obowiązkiem tłumacza jest pozostanie neutralnym.
Usługi tłumaczy ustnych możemy znaleźć między innymi w rejestrze tłumaczy ustnych na tolkeportalen.no.
Tłumaczenia pisemne
Tłumaczenia pisemne dzielą się na wiele rodzajów. Gdy wynajmujemy tłumacza, musimy wyjaśnić o co nam chodzi. Musimy powiadomić o ilości tłumaczonego materiału, o tym czy chcemy tłumaczenia, czy sprawdzenia zgodności przetłumaczonych dokumentów, czy potrzebujemy zwykłego tłumacza, czy też przysięgłego.
Zazwyczaj gdy musimy przetłumaczyć dokumenty do urzędu, musimy skorzystać z usług tłumacza przysięgłego.
Tłumaczy przysięgłych możemy znaleźć w rejestrze tłumaczy na translatorportalen.com.
translatorportalen.com
Tłumacze przysięgli zajmują się takimi dokumentami jak:
- umowy powiadomienia o zmianie nazwiska
- porozumienia dokumenty adopcyjne
- rozliczenia i certyfikaty podatkowe akty małżeństwa
- rozliczenia spadkowe rejestracje sądowe
- orzeczenia wyroki sądowe
- uprawnienia pełnomocnictwa
- zezwolenia dokumenty separacyjne/rozwodowe
- transkrypcje dyplomy
- świadectwa pracy dyplomy ukończenia kursów
- akty urodzenia akty stanu cywilnego
- zaświadczenia lekarskie akty zgonu
- zaświadczenia o niekaralności zaświadczenia policyjne
- wypisy z rejestrówtransakcje handlowe
- operacje celneakty notarialne
Dokument tłumaczony przez tłumacza przysięgłego musi posiadać stempel tłumacza. Stempel ten znajduje się na dokumentach przetłumaczonych przez tłumacza przysięgłego lub na dokumentach, które zostały przez niego zweryfikowane jako poprawnie przetłumaczone.
W zależności od rodzaju tekstu, zalegalizowane dokumenty mają:
- stempel i podpis notariusza (Notarius Publicus);
- okrągły niebieski stempel z lwem i nazwą Urzędu Podatkowego w danym regionie;
- podpis i stempel Izby Handlowej/ wojewody (Fylkesmannen)/ ambasady zagranicznej w Oslo.
Stempel musi się znajdować na dokumentach wykorzystywanych w urzędach/instytucjach państwowych. Legalizacja musi być dokonana w kraju, w którym zostało wykonane tłumaczenie.
Apostille
Polskie dokumenty są opatrzone klauzulą (pieczęcią) apostille. Dokument poświadczony apostille może być przedłożony właściwym władzom, urzędom i instytucjom innego państwa z pominięciem dodatkowych legalizacji.
Apostille wydawana jest na wniosek posiadacza dokumentu.
wikipedia.org
Klauzula Apostille poświadcza autentyczność podpisu na dokumencie, charakter, w jakim działa osoba sygnująca dokument, tożsamość pieczęci lub stempla, którym opatrzony jest dokument.
Na terenie Królestwa Norwegii uprawnione do wystawiania klauzuli Apostille na norweskich dokumentach są: Ministerstwo Spraw Zagranicznych oraz wojewodowie (Fylkesmannen).
Żródła: translatorportalen.com, msz.gov.pl, nyinorge.no, regjeringen.no, tolkeportalen.no
Reklama
Moja Norwegia poleca
Trøndelag, Trondheim
Kierowca autobusu
Przejdź do ogłoszenia
Oslo, okręg miasta, Oslo
Praca dla Malarzy/Maler
Przejdź do ogłoszenia
Cała Norwegia
Praca dla operatorów dźwigów
Przejdź do ogłoszenia
Cała Norwegia
Przejdź do ogłoszenia
Cała Norwegia
Business Development Specialist - (Norwegian market)
Przejdź do ogłoszenia
Oslo, okręg miasta
Polski Psychotraumatolog w Oslo
Przejdź do ogłoszenia
Oslo, okręg miasta
EU-KONTROLL , WYMIANA SZYB , CHIPTUNINNG ECUSOFT
Przejdź do ogłoszenia
Reklama
To może Cię zainteresować
12-01-2018 10:35
0
0
Zgłoś
18-03-2014 14:39
1
0
Zgłoś
18-03-2014 12:45
1
0
Zgłoś
14-03-2014 08:35
2
0
Zgłoś
14-03-2014 00:20
2
0
Zgłoś