Sønsteby urodził się w 1918 roku w Rjukan, gdzie dorastał. W 1940 roku pracował w Oslo jako rewizor. Kiedy Niemcy napadły Norwegię w kwietniu 1940, dołączył do norweskich sił zbrojnych w Norwegii Wschodniej. Potem nawiązał kontakt z ruchem oporu. W roku 1943 roku został dowódcą operacyjnym kierownictwa Milorgu (ruchu oporu) i dowódcą "Bandy Oslo" ("Oslogjengen"), grupy sabotażystów ruchu oporu, w której działał wspólnie z innym norweskim bohaterem czasów wojny, Maxem Manusem.

Sønsteby znany był podczas wojny pod pseudonimami "Kjakan" i "Numer 24" . Wykonywał zadania kuriera, akcje sabotażowe, zajmował się likwidacją zdrajców i organizacją tajnych spotkań i komórek ruchu oporu.

Odegrał główną rolę w wielu akcjach sabotażu. Jedną z nich było wysadzenie w powietrze, wspólnie z Gregersem Gramem, urzędu pracy przy Akersgata 55 w Oslo w dniu 19. maja 1944 roku. Akcja ta miała zatrzymać przydział trzech roczników norweskiej młodzieży do przymusowych korpusów pracy, organizowanych przez okupanta.

Dzięki szybkości, sprytowi i intuicji, Gunnar Sønsteby nigdy nie został schwytany przez gestapo. Do jego sukcesów jako sabotażysty przyczynił się też pospolity wygląd. Mało kto zwracał na niego uwagę, gdy przemierzał na rowerze ulice Oslo.

Po wojnie zajął się handlem, a po przejściu na emeryturę dużo jeździł po kraju, wygłaszając wykłady, głównie dla młodzieży szkolnej.

Uznany za największego norweskiego bohatera wojennego, Sønsteby otrzymał najwyższe odznaczenia spośród wszystkich norweskich oficerów. Jako jedyny trzykrotnie został uhonorowany krzyżem wojennym z mieczem (krigskorset med sverd).

Jako pierwszy w historii Norwegii został też odznaczony Krzyżem Honorowym (Hederskorset) za swoje wieloletnie niestrudzone działania na rzecz norweskiej obronności. Również Policja uhonorowała go swoim Krzyżem Honorowym.

Źródło: Dagbladet, Aftenposten