Ubezpiecz nie tylko siebie, lecz również rodzinę: EKUZ, E-106, E-109

Druki E-106 i E-109 dotyczą osób mieszkających w Norwegii, które chcą rozszerzyć ubezpieczenie na inne kraje strefy EOG. fotolia.pl/royalty free
EKUZ
To rozwiązanie dobre w przypadku krótkotrwałych pobytów za granicą. Nie daje prawa do korzystania z długotrwałego leczenia. Wszystkie usługi mogą być świadczone wyłącznie w placówkach publicznej służby zdrowia.
Jak zamówić EKUZ?
W przypadku osób identyfikujących się tymczasowym numerem personalnym koniecznie jest wysłanie e-maila, wykonanie telefonu lub udanie się bezpośrednio do instytucji zajmującej się służbą zdrowia w Norwegii, czyli Helfo. Standardowy czas oczekiwana na przesłanie karty to 10 dni od daty zamówienia. Ważne jest zadbanie o regularne aktualizowanie adresu, ponieważ EKUZ zostaje dostarczony drogą pocztową. W sytuacji gdy zaistnieje nagła konieczność opuszczenia kraju przed otrzymaniem karty, można skontaktować się z Helfo z prośbą o certyfikat zastępczy. Daje on takie same uprawnienia jak EKUZ. Sam EKUZ zwykle ważny jest przez 3 lata.
Druk E-106 i E-109
E-109 to opcja dla osób, których centrum interesu życiowego znajduje się w Norwegii i chcą rozszerzyć ubezpieczenie wyłącznie na członków rodziny pozostałych w Polsce. W praktyce oznacza to, że aby wniosek został przez Helfo pozytywnie rozpatrzony, część rodziny musi mieszkać w Norwegii, a część pozostawać w Polsce. Przykładowo, jeśli przebywasz z dzieckiem w Norwegii, a twój małżonek pozostaje w Polsce, masz prawo ubiegać się o druk E-109.
E-106 to dobre rozwiązanie dla tych, którzy przebywają w Norwegii, jednak ich centrum interesu życiowego znajduje się w Polsce i chcą ubezpieczyć się na wypadek dłuższych pobytów w ojczystym kraju. Drukiem można objąć zarówno siebie, jak i siebie wraz z rodziną. Warto mieć na uwadze to, że Helfo może odrzucić wniosek o druk E-106 dla osób stanu wolnego, ponieważ może uznać, że ich centrum interesu życiowego znajduje się w Norwegii.
W przypadku obydwu druków wymagana jest taka sama dokumentacja:
– kopia dowodu osobistego lub paszportu,
– umowa o pracę lub zaświadczenie o pobieraniu zasiłku dla bezrobotnych,
– w przypadku umów o pracę starszych niż rok, konieczne jest pisemne potwierdzenie od pracodawcy o zatrudnieniu.
Osoby utrzymujące się z własnej działalności gospodarczej powinny do wniosku dołączyć wypis z norweskiego rejestru Brønnøysundregistrene, potwierdzający aktywność firmy.
Co w takim razie wybrać?
Artykuł powstał we współpracy z firmą Multinor.
Zdjęcie frontowe: fotolia.pl/royalty free
pn-pt: 8:00-18:00

To może Cię zainteresować