Polacy w Norwegii
Rozwód „ponad granicami”. Lepszy w Polsce czy w Norwegii?
8
Tak wygląda norweski wniosek rozwodowy. screenshot, fylkesmannen.no
Procedury rozwodowe w Norwegii są zarówno znacznie tańsze, jak i szybsze. Co więcej, polscy emigranci też mogą tam się rozwodzić, bez względu na to, czy ich małżonkiem jest obywatel Norwegii, a ślub zawarto w Polsce.
Coraz częściej na forum Mojej Norwegii oraz w grupach polonijnych na Facebooku pojawia się pytanie o rozwód. Użytkownicy nie są pewni, w jakim kraju mogą składać wniosek rozwodowy:
Ślub cywilny wzięty w Polsce. Jak rozwieść się w Norwegii bez powrotu do kraju?
Odpowiedź jest jednoznaczna: rozwieść można się w Norwegii bez powrotu do Polski.
Dzięki Konwencji Haskiej z dnia 1 czerwca 1970 o uznawaniu rozwodów i separacji, która obowiązuje zarówno Polskę, jak i Norwegię, Polacy mają prawo rozwieść się lub ogłosić separację w obu tych krajach. Nieważne, czy w Norwegii mieszka oboje małżonków, czy tylko jeden z nich.
Ale warto mieć na uwadze, że procedura rozwodowa w Polsce i Norwegii jest inna.
Dzięki Konwencji Haskiej z dnia 1 czerwca 1970 o uznawaniu rozwodów i separacji, która obowiązuje zarówno Polskę, jak i Norwegię, Polacy mają prawo rozwieść się lub ogłosić separację w obu tych krajach. Nieważne, czy w Norwegii mieszka oboje małżonków, czy tylko jeden z nich.
Ale warto mieć na uwadze, że procedura rozwodowa w Polsce i Norwegii jest inna.
Rozwód w Polsce jest powolny
System polski znacznie różni się od norweskiego. O rozwodach lub separacji w Polsce decyduje wyłącznie sąd okręgowy, a małżonkowie muszą spełnić określone przez prawo warunki.
Aby polski sąd mógł orzec o rozwodzie między małżonkami, musi nastąpić „trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego‟. Oznacza to, że między mężem i żoną nie ma więzi fizycznych, psychicznych i materialnych. Do ogłoszenia separacji wystarczy „zupełny rozkład pożycia małżeńskiego‟.
Adwokat Aleksandra Bąkowska z Advokatfirma Garstecki & Torgersen podkreśla, że rozwody w Polsce są dość długą procedurą, ponieważ terminy między kolejnymi rozprawami są odległe. Co więcej, jeśli sprawa jest skomplikowana, będzie trwała znacznie dłużej niż przeciętnie. Najszybsze są rozwody bez orzekania o winie, ze zgodnym planem podziału majątku i opieki nad dziećmi.
Aby polski sąd mógł orzec o rozwodzie między małżonkami, musi nastąpić „trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego‟. Oznacza to, że między mężem i żoną nie ma więzi fizycznych, psychicznych i materialnych. Do ogłoszenia separacji wystarczy „zupełny rozkład pożycia małżeńskiego‟.
Adwokat Aleksandra Bąkowska z Advokatfirma Garstecki & Torgersen podkreśla, że rozwody w Polsce są dość długą procedurą, ponieważ terminy między kolejnymi rozprawami są odległe. Co więcej, jeśli sprawa jest skomplikowana, będzie trwała znacznie dłużej niż przeciętnie. Najszybsze są rozwody bez orzekania o winie, ze zgodnym planem podziału majątku i opieki nad dziećmi.
Wnoszenie o rozwód z orzeczeniem o winie jest jednak w Polsce ciągle powszechne, chociaż jest to pewien relikt prawa rodzinnego. Norweski kodeks rodzinny odszedł od zasady orzekania o winie już w latach 50.
– Obecnie norweskie orzeczenie o separacji lub rozwodzie nie określa, czy i który z małżonków ponosi winę za rozkład pożycia małżeńskiego, przez co sprawy tego rodzaju przeprowadzane są znacznie szybciej, bez wnikania w to, kto i w jakim stopniu przyczynił się do rozpadu małżeństwa – dodaje Nina Bluszko z kancelarii Advokatfirma Tomasz Nierzwicki.
Wystarczy wola jednego małżonka
Jak mówi Bluszko, w Norwegii obowiązuje tzw. zasada autonomii stron przy separacji lub rozwodzie.
– Oznacza to, że wystarczy wola zakończenia małżeństwa wyrażona przez jednego z małżonków, aby separacja lub rozwód zostały orzeczone. Nie jest potrzebne wykazywanie i udowadnianie, że między małżonkami ustały więź „emocjonalna, fizyczna i gospodarcza”, jak to jest w warunkach rozprawy w Polsce – mówi Bluszko.
Brak zgody drugiego małżonka nie jest więc przeszkodą do wydania decyzji o separacji lub rozwodzie. Jednak obopólna zgoda małżonków znacznie skraca czas rozpatrzenia wniosku, z 2-3 miesięcy do jednego miesiąca.
Kategoria spraw rozwodowych, które w Norwegii rozpatruje sąd, to przypadki rozwodów bez wcześniejszej separacji, które najczęściej dotyczą ofiar przemocy domowej, bigamii, małżeństw zawartych pod przymusem oraz związków między osobami spokrewnionymi.
– Oznacza to, że wystarczy wola zakończenia małżeństwa wyrażona przez jednego z małżonków, aby separacja lub rozwód zostały orzeczone. Nie jest potrzebne wykazywanie i udowadnianie, że między małżonkami ustały więź „emocjonalna, fizyczna i gospodarcza”, jak to jest w warunkach rozprawy w Polsce – mówi Bluszko.
Brak zgody drugiego małżonka nie jest więc przeszkodą do wydania decyzji o separacji lub rozwodzie. Jednak obopólna zgoda małżonków znacznie skraca czas rozpatrzenia wniosku, z 2-3 miesięcy do jednego miesiąca.
Kategoria spraw rozwodowych, które w Norwegii rozpatruje sąd, to przypadki rozwodów bez wcześniejszej separacji, które najczęściej dotyczą ofiar przemocy domowej, bigamii, małżeństw zawartych pod przymusem oraz związków między osobami spokrewnionymi.
Ważne miejsce zamieszkania
Przyjrzyjmy się rozwodom “ponad granicami”. Osoba, która chce się rozwieść, musi spełnić pewne podstawowe warunki dotyczące miejsca zamieszkania.
Są trzy możliwości:
– Małżonek, który występuje o rozwód lub separację, mieszka przez co najmniej rok przed wszczęciem postępowania na terenie państwa, gdzie składa wniosek, albo dane państwo jest ostatnim wspólnym miejscem pobytu małżonków,
– Norwegia lub Polska to stałe miejsce pobytu małżonka, przeciwko któremu występuje się z żądaniem orzeczenia o rozwiązaniu związku małżeńskiego,
– Małżonkowie są obywatelami tego państwa.
A więc na przykład, jeśli związek małżeński został zawarty w Polsce przez Polkę i Norwega, to Polka może wystąpić z pozwem o rozwód w Polsce w oparciu o pierwszy warunek.
– To samo dotyczy przypadku, kiedy małżeństwo zawarto w Norwegii. Małżeństwo zawarte za granicą podlega rejestracji w Polsce na podstawie przepisów Prawa o aktach stanu cywilnego – tłumaczy Bąkowska.
W Norwegii o orzeczeniu separacji lub rozwodu najczęściej decyduje wojewoda (fylkesmannen) regionu, który był ostatnim wspólnym miejscem zamieszkania małżonków. Jeśli oboje wyprowadzili się z tego regionu, o rozwodzie decyduje wojewoda regionu, w którym obecnie mieszka jedno z małżonków.
– To samo dotyczy przypadku, kiedy małżeństwo zawarto w Norwegii. Małżeństwo zawarte za granicą podlega rejestracji w Polsce na podstawie przepisów Prawa o aktach stanu cywilnego – tłumaczy Bąkowska.
W Norwegii o orzeczeniu separacji lub rozwodu najczęściej decyduje wojewoda (fylkesmannen) regionu, który był ostatnim wspólnym miejscem zamieszkania małżonków. Jeśli oboje wyprowadzili się z tego regionu, o rozwodzie decyduje wojewoda regionu, w którym obecnie mieszka jedno z małżonków.
W Norwegii o orzeczeniu separacji lub rozwodu najczęściej decyduje wojewoda (fylkesmannen) regionu, który był ostatnim wspólnym miejscem zamieszkania małżonków.
Separacja w Norwegii
Bardzo często zanim para zdecyduje się na rozwód, składa wniosek o separację. W norweskim prawie nie ma określonych warunków, kiedy można o nią wnioskować – wystarczy, że małżonkowie nie widzą możliwości dalszego współżycia małżeńskiego.
– Skutki separacji są w dużej mierze takie same jak skutki rozwodu. Po orzeczonej separacji można m.in. dokonać podziału majątku, następuje wyłączenie dziedziczenia, brak domniemania pochodzenia dziecka, a także może nastąpić obowiązek alimentacyjny. Strony mogą również wnosić o zmianę nazwiska sprzed małżeństwa – wylicza Bluszko.
Zasadniczą różnicą między separacją a rozwodem jest to, że strony nie mogą zawrzeć nowego związku małżeńskiego, dopóki nie ma ostatecznej decyzji o rozwodzie. Co najmniej roczna separacja jest podstawą do orzeczenia o rozwodzie.
– Skutki separacji są w dużej mierze takie same jak skutki rozwodu. Po orzeczonej separacji można m.in. dokonać podziału majątku, następuje wyłączenie dziedziczenia, brak domniemania pochodzenia dziecka, a także może nastąpić obowiązek alimentacyjny. Strony mogą również wnosić o zmianę nazwiska sprzed małżeństwa – wylicza Bluszko.
Zasadniczą różnicą między separacją a rozwodem jest to, że strony nie mogą zawrzeć nowego związku małżeńskiego, dopóki nie ma ostatecznej decyzji o rozwodzie. Co najmniej roczna separacja jest podstawą do orzeczenia o rozwodzie.
Zasadniczą różnicą między separacją a rozwodem jest to, że strony nie mogą zawrzeć nowego związku małżeńskiego, dopóki nie ma ostatecznej decyzji o rozwodzie.
Rozwód z dziećmi w tle
Rozwód par posiadających dzieci jest nieco bardziej skomplikowany niż w przypadku bezdzietnego małżeństwa. Małżonkowie muszą uczestniczyć w spotkaniu pojednawczym, tzw. meklingsattest.
Jeśli małżonkowie posiadają dzieci poniżej 16 roku życia, do wniosku rozwodowego powinni załączyć zaświadczenie z przeprowadzonego spotkania pojednawczego. Spotkania te przeprowadzane są w lokalnych poradniach rodzinnych, familiekontor, w obecności wykwalifikowanego mediatora.
– Na takich spotkaniach małżonkowie podejmują próbę wypracowania porozumienia co do tego, jak ma wyglądać kontakt z dziećmi po separacji. Jednak w praktyce do takiego porozumienia często nie dochodzi, a spotkanie przed mediatorem sprowadza się do wydania odpowiedniego dokumentu, który jest potrzebny do złożenia wniosku o separację – tłumaczy Bluszko.
Jeśli małżonkowie posiadają dzieci poniżej 16 roku życia, do wniosku rozwodowego powinni załączyć zaświadczenie z przeprowadzonego spotkania pojednawczego. Spotkania te przeprowadzane są w lokalnych poradniach rodzinnych, familiekontor, w obecności wykwalifikowanego mediatora.
– Na takich spotkaniach małżonkowie podejmują próbę wypracowania porozumienia co do tego, jak ma wyglądać kontakt z dziećmi po separacji. Jednak w praktyce do takiego porozumienia często nie dochodzi, a spotkanie przed mediatorem sprowadza się do wydania odpowiedniego dokumentu, który jest potrzebny do złożenia wniosku o separację – tłumaczy Bluszko.
Sąd jednego państwa nie może orzekać o rozwodzie, jeżeli w sprawie uprzednio został wydany wyrok rozwodowy przez sąd czy organ drugiego państwa.
Podwójny wniosek
Czasami zdarza się, że małżonkowie składają wnioski rozwodowe niezależnie od siebie, w dwóch różnych krajach:
– Przy wyborze państwa, na terenie którego składamy wniosek o separację lub rozwód, musimy mieć na uwadze jedną bardzo istotną kwestię. Mianowicie, co stanie się w sytuacji kiedy drugi małżonek również wystąpi z podobnym wnioskiem, ale w innym państwie – uczula adwokat Aleksandra Bąkowska.
Wniosek o separację złożony w Norwegii nie spowoduje bowiem braku podstaw, czyli tzw. jurysdykcji, dla sądu polskiego o rozstrzygnięciu w sprawie o rozwód. Natomiast konsekwencją orzeczenia sądu, czy to polskiego, czy to norweskiego o rozwodzie, jest tzw. stan powagi rzeczy osądzonej. Oznacza to, że sąd jednego państwa nie może orzekać o rozwodzie, jeżeli w sprawie uprzednio został wydany wyrok rozwodowy przez sąd czy organ drugiego państwa – tłumaczy Bąkowska.
– Przy wyborze państwa, na terenie którego składamy wniosek o separację lub rozwód, musimy mieć na uwadze jedną bardzo istotną kwestię. Mianowicie, co stanie się w sytuacji kiedy drugi małżonek również wystąpi z podobnym wnioskiem, ale w innym państwie – uczula adwokat Aleksandra Bąkowska.
Wniosek o separację złożony w Norwegii nie spowoduje bowiem braku podstaw, czyli tzw. jurysdykcji, dla sądu polskiego o rozstrzygnięciu w sprawie o rozwód. Natomiast konsekwencją orzeczenia sądu, czy to polskiego, czy to norweskiego o rozwodzie, jest tzw. stan powagi rzeczy osądzonej. Oznacza to, że sąd jednego państwa nie może orzekać o rozwodzie, jeżeli w sprawie uprzednio został wydany wyrok rozwodowy przez sąd czy organ drugiego państwa – tłumaczy Bąkowska.
Jak złożyć wniosek w Norwegii?
Aby wziąć rozwód lub ogłosić separację, należy złożyć odpowiedni bezpłatny wniosek, który można znaleźć na stronie fylkesmannen.no.
Wniosek o rozwód lub separację jest dostępny w trzech wersjach: w bokmålu, nynorsku i po angielsku. W dokumencie trzeba podać między innymi takie informacje, jak: ostatni wspólny adres zamieszkania, obecny adres, narodowość, kiedy rozpoczęła się separacja i czy para posiada dzieci.
Wniosek o rozwód lub separację jest dostępny w trzech wersjach: w bokmålu, nynorsku i po angielsku. W dokumencie trzeba podać między innymi takie informacje, jak: ostatni wspólny adres zamieszkania, obecny adres, narodowość, kiedy rozpoczęła się separacja i czy para posiada dzieci.
Wniosek o separację również znajduje się na stronie fylkesmannen.no.
Już po rozwodzie
Decyzja o rozwodzie jest wysyłana pocztą lub doręczana do obojga małżonków. Należy pamiętać, że po tym, jak już małżonkowie otrzymają w Norwegii orzeczenie o rozwodzie lub separacji, muszą złożyć wniosek do właściwego urzędu stanu cywilnego w Polsce, aby tam również uznano rozwód.
Moja Norwegia poleca
Trøndelag, Trondheim
Kierowca autobusu
Przejdź do ogłoszenia
Cała Norwegia
Business Development Specialist - (Norwegian market)
Przejdź do ogłoszenia
Oslo, okręg miasta
EU-KONTROLL , WYMIANA SZYB , CHIPTUNINNG ECUSOFT
Przejdź do ogłoszenia
Cała Norwegia
Przejdź do ogłoszenia
Oslo, okręg miasta
Polski Psychotraumatolog w Oslo
Przejdź do ogłoszenia
Oslo, okręg miasta, Oslo
Praca dla Malarzy/Maler
Przejdź do ogłoszenia
Reklama
To może Cię zainteresować
5
13-02-2017 23:07
0
0
Zgłoś
13-02-2017 18:24
5
0
Zgłoś
13-02-2017 18:11
3
0
Zgłoś
13-02-2017 17:46
4
0
Zgłoś
13-02-2017 17:09
5
0
Zgłoś
13-02-2017 14:14
0
0
Zgłoś
13-02-2017 14:06
4
0
Zgłoś