Rzadkie okazy ptactwa i gatunki zagrożone wyginięciem – Finnmark to raj dla obserwatorów ptaków

Miłośnicy ptaków upodobali sobie Finnmark  – najbardziej wysunięty na północ region w Norwegii.

– Wiele gatunków, których nie zobaczysz na południu kraju czy w innych częściach Europy, zakłada gniazda tutaj. Aby zobaczyć te ptaki, ludzie przybywają tu z całego świata  – mówi Robert Barrett, profesor uniwersytetu w Tromsø.

– Ptaki potrafią dopasować się do najbardziej niesamowitych warunków. Na obszarze arktycznym można znaleźć najtwardsze gatunki. Te wybierają się na południe, do Finnmarku, aby zakładać gniazda i przeczekać zimę – dodaje Tormod Amundsen, który przeprowadził się do Varanger, by zajmować się obserwacją ptaków.

Amundsen twierdzi, że każdego roku około 7 tys. obserwatorów ptaków odwiedza Varanger  – to więcej niż połowa całej populacji półwyspu.

Oto najciekawsze i najrzadsze z gatunków:

Birginiak
To jedna z najrzadszych kaczek na świecie, którą można zobaczyć tylko na obszarach arktycznych. Większość latem zakłada gniazda na syberyjskiej tundrze, a zimę spędza w Varanger Fjord. Dla nich są to więc „słoneczne wakacje". Każdej zimy do Finnmarku dociera około 4 tys. takich ptaków.

Edredon turkan
Podobnie jak birginiaki, turkany należą do najrzadziej występujących gatunków kaczek. Mimo że sporadycznie przylatują nad bardziej południowe obszary Europy (np. nad Bałtyk), to jednak zimy spędzają na kontynentalnych wybrzeżach Morza Norweskiego, Morza Północnego, Islandii i Grenlandii. W Varanger Fjord można zobaczyć grupy tych kaczek liczące ponad 10 tys. sztuk.

Śnieguła zwyczajna
Ptak z rzędu wróblowych, który charakteryzuje się czarnymi białym upierzeniem. Gatunek jest powszechny w Skandynawii, na Grenlandii, Svalbardzie, Ameryce Północnej i w arktycznych częściach Rosji. Śnieguły, by ochronić się przed ekstremalną pogodą, kopią doły w śniegu.

Nurzyk polarny
Arktyczny gatunek, który na lądzie Norwegii rozmnaża się tylko w niewielkich ilościach. Kilka lat temu nurzyki trafiły na Czerwoną Listę gatunków zagrożonych. Krajowa populacja tych ptaków wynosi mniej niż 100 par, ale populację na Jan Mayen, Bjørnøya i Spitsbergen szacuje się na około 700 tys. par.

Puchacz Śnieżny
To bardzo rzadki gatunek, który podczas pory godowej żywi się głównie lemingami i innymi małymi gryzoniami. Największe populacje tych ptaków można zobaczyć na Syberii i na Alasce, jednak ptaki chętnie zimują w północnej Skandynawii. W Europie puchacz śnieżny jest bliski wyginięcia z powodu taksydermii  –  wypychania martwych zwierząt np. na wystawy.

Zdjęcie frontowe: biotope.no