Zelda – zza oceanu nad fiordy. Pierwszy prawdziwy i kompletny szkielet dinozaura trafi do Norwegii

Zeldę złożyli w całość włoscy naukowcy. Posłużyli się w 70 proc. kośćmi tego konkretnego okazu, a resztę uzupełnili materiałem pochodzącym od innych osobników tego samego gatunku. Zeldę będzie można podziwiać od lata nadchodzącego roku w Naturhistorisk Museum (Muzeum Historii Naturalnej) w Oslo, stanie ona się częścią stałej ekspozycji. To pierwszy tego typu obiekt w Norwegii. Na razie można ją zobaczyć w internecie.

Nowy nabytek to hipakrozaur (z greki „prawie najwyższy jaszczur”; hipakrozaury były prawie tak duże jak tyranozaury), dinozaur należący do rodziny hadrozaurów. Bardziej malownicza nazwa tych stworzeń to „dinozaury kaczodziobe”. Hadrozaury są najlepiej poznaną grupą dinozaurów. Ich szkielety odnajduje się stosunkowo często, w dodatku w dobrym stanie. Dużo o nich wiadomo, bowiem znajdowano osobniki we wszelkich stadiach rozwoju – od jajka do dorosłości.

Hipakrozaury mogły ważyć 4 tony, a mierzyć 9 metrów. Żyły w Ameryce Północnej około 75-67 milionów lat temu, należały do ostatnich dinozaurów żyjących na Ziemi. Były roślinożercami, gustowały w skubaniu igieł, nasion i gałązek drzew iglastych, lecz żywiły się też różnymi innymi roślinami rosnącymi od poziomu gruntu do wysokości około 4 metrów. Prawdopodobnie przeżuwały pożywienie jak krowy.

Zeldę kupiła fundacja banku DNB (Den Norske Bank), Sparebankstiftelsen DNB. Zapłaciła za szczątki dinozaurzycy 900 tysięcy euro, czyli ponad 10 milionów koron. Sprzedaż prehistorycznego gada napotkała na historyczne kłopoty: paryską aukcję zaplanowano na początek 2019 roku. Był to czas, kiedy spłonęła katedra Notre Dame, co stało się źródłem nieprzewidzianych problemów i opóźnień, przez co szkielet trafi do Oslo dopiero pod koniec stycznia.

Oprócz Zeldy w Naturhistorisk museum można też podziwiać rekonstrukcję szkieletu Stana, tyranozaura. Oryginał powędrował niedawno do Abu Zabi i, jak twierdzi paleontolog Jørn Hurum, nigdy nie byłby w zasięgu możliwości finansowych norweskich muzeów.

USA, Włochy, Francja… Zelda to prawdziwa obieżyświatka. Czy nie można by postawić w norweskim muzeum norweskiego szkieletu? Czy dinozaury nie żyły w Norwegii? Owszem, żyły, ale wykopaliska na tych terenach nie są specjalnie imponujące. Zdarza się na przykład, że naukowcy mogą pobrać małe fragmenty szczątków, gdy te zostaną odnalezione na morzu podczas odwiertów w poszukiwaniu ropy naftowej. Jest więc co badać, ale nie ma czego oglądać.

André Støylen, dyrektor Sparebankstiftelsen DNB, powiedział: „Dinozaur to jedna z najbardziej spektakularnych rzeczy, jakie można zobaczyć w muzeum historii naturalnej. Mamy nadzieję, że wzbudzi w dzieciach i młodzieży pociąg do wiedzy”.

Warto więc podziwiać dinozaury, ale nie należy zapominac przy okazji o zwierzętach, które żyły już w epoce prehistorycznych gadów i nadal z nami są. Na przykład żółwie – to prawdziwi ewolucyjni zwycięzcy.

Źródła: Forskning.no, Uniforum UiO, Naturhistorisk Museum, Life in Norway, Wikipedia, Youtube,